8.Bir-birinizi sevməkdən başqa heç nədə, heç kimə borclu qalmayın: çünki başqasını sevən qanunu yerinə yetirmiş olur. 9.Belə ki, zina etmə, qətl etmə, oğurluq etmə, tamah salma” və bunlardan başqa nə əmr varsa, bu kəlamla yekunlaşdırmaq olar: “qonşunu özün kimi sev”. 10.Sevən insan qonşusuna qarşı pis iş görməz, buna görə də məhəbbət qanunun tamamlanmasıdır.”
Qanun deyildikdə, burda ümumiyyətlə hər hansı qanun deyil, qədim İbranilərin riayət etdikləri dini qanun başa düşülür. İslamda buna bənzər bir şey varsa, o da şəriət olar. İsəviliyin kökündə duran və vaxtaşırı ortalığa çıxarılan, müxtəlif teoloqların, pastorların və s. ara-sıra mübahisə etdiyi və bölünməyə səbəb olan məsələlərdən biri qanun (şəriət), inanc, İsa Məsih arasındakı əlaqə və bütün bunların bir inanclı üçün nə demək olmasıdı.
Şəriət və onun inanclı üçün keçərliliyi məsələsində ən ənənəvi davrananlar katoliklər, ən sərbəst davrananlar isə Protestantlardı. Katolisizmdə qanun/şəriət müəyyən şəkildə indiyə qədər də önəmini saxlamaqdadı. Protestantlıqda isə bu məsələ bir qədər başqadı və qanun/şəriət çox az önəmə malikdi.
No comments:
Post a Comment