Tanrıcıl Seçərilik - 3

Üçüncüsü, son nəticədə hər şey İlahiyə aiddir və konkret seçimlərimizdə öz hədlərimiz tanımalıyıq. Bu meyarı, qulluqçu Davudun Abişaya verdiyi cavabda görmək mümkündür. Diqqət etdinizsə, Davud deyir ki, “Rəbbə and olsun, Rəbb onu mütləq vuracaq. Elə gün gələcək ki, öz əcəli ilə öləcək ya da döyüşdə həlak olacaq.” Onun bu sözlərində iki nüans özünü göstərir: a) Ölüm son nəticədə Tanrının əlindədi-onu öldürməsəm də belə, sonucda o öləcək, İlahinin iradəsi yerinə gələcək. 2) “Rəbb onu mütləq vuracaq.” Bu cümlələr mənə belə hiss aşılayır ki, Davud Tanrının padşah Şaulu cəzalandıracağına, Tanrının geniş perspektivdə əslində ona qələbə gətirəcəyinə səmimi inanırmış. Bu, həm də İlahiyə inancın ifadəsidi. Davudun bütün seçimlərinin arxasında İlahiyə inanc və həmin bu inancdan qaynaqlanan şərh durur. Qulluqçu Davudun onun bu qaçaqaçında günahkar insanları lənətləməsi üçün verdiyi səbəb və son xitabı bunu anladır (1 Şamuel 26:19, son cümlə, 23-24).     

Tanrıcıl Seçərilik - 2

Soru yaranır: Nəyə görə Davud öz dünyəvi və birbaşa maraqları üçün əlverişsiz seçənəyi seçir və bundan nə öyrənə bilərik? Davud özü soruya cavab verir: ““Yox, onu öldürmə! Bax Rəbbin məsh etdiyinə əl qaldıran günahsız sayılarmı?” Davud yenə dedi: “Var olan Rəbbə and olsun, Rəbb onu mütləq vuracaq. Elə gün gələcək ki, öz əcəli ilə öləcək ya da döyüşdə həlak olacaq.”” Davud verdiyi cavabla Abişayın padşah Şaulu öldürməsinə imkan vermir, ancaq Abişay sadəcə icraçıdı. Padşah Şaulun ölümü ya yaşamı əslində buna qərar verən şəxsə, qulluqçu Davuda bağlıdı. Davud da bu öldürmək təklifini-seçənəyi rədd edir. 

Tanrıcıl Seçərilik - 1

İstənilən bir hekayəni müxtəlif şəkillərdə şərh etmək və ondan dəyişik məqsədlərlə, müxtəlif baxış bucaqlarından bir çox şeylər öyrənmək olar. Odur ki, hardan vurub hardan çıxacağımı öncə bir azcıq açıqlayım. Məni sözügedən hekayədə (1 Şamuel 26) ən çox maraqlandıran seçim konsepti və onun necə işlənməsidi. Elə hekayənin önəmli ortanc qavramlarından biri də budur. Seçim, seçmək, seçimin ortamı və s. bu kimi mövzuları ələ almaqla mən inanc və inanclının – İsəvinin seçiminə göz atacam. Göz atmaqda niyyət ümumiyyətlə hekayənin elmi-ədəbi və ya hər hansı akademik analizi-araşdırılması deyil. Hekayəni seçimlə bağlı xırdalamaqda məqsəd inanc (teoloji) baxış bucağından güncəl yaşamımıza gətirə biləcəyimiz bir-iki şey öyrənməkdi.

Davudun yenə Şaula rəhm etməsi (Birinci Şamuel 26)

Əziz dostlar, aşağıda Bibliyanın Birinci Şamuel kitabından 26-cı bölümü (1-25) tapacaqsınız. Gələn yazımızda həmin bu bölümdən öyrənilməsi mümkün bir-iki qeyd yazacağıq.

1) Ziflilər Giveaya, Şaulun yanına gəlib dedilər: “Davud Yeşimon şəhəri ilə üzbəüz olan Xakila təpəsində gizlənmirmi?” 2) Şaul durub Davudu axtarmaq üçün özü ilə bərabər İsraildən üç min seçmə adam götürərək Zif səhrasına endi. 3) O, Yeşimonla üzbəüz olan Xakila təpəsindəki yol kənarında ordugah qurdu. Səhrada qalan Davud Şaulun onun ardınca düşüb gəldiyini gördü. 4) Davud kəşfiyyatçılar göndərdi və həqiqətən, Şaulun gəldiyini öyrəndi. 5) O,  qalxıb Şaulun ordugah qurduğu yerə gəldi və Şaulla ordu başçısı Ner oğlu Avnerin yatdığı yerə baxdı. Şaul ordugahın içərisində yatırdı. Xalq onun yanında düşərgə salmışdı.