Məsih İnancında İlahi ilə bağlı rastlanan bənzətmələrdən biri də sudur. Hamımızın içdiyi, həyatın kökündə duran, hərdən təhlükəsiylə bizi qorxuya salan su. Yühənnanın İncilində İsa Məsih Samariyalı qadına əbədi həyat bağışlayan su verməyi təklif edir (Yühənna 4:10-26).
Su vəftiz üçün işlədilir. Su, elə ata-baba adətinə görə də, aydınlıq deməkdi. Mənim arxamca çox su atıblar.
Aşağıdakı şeiri 2005-ci ildə Rozən adlı bir dostum yazıb. Orijinalda olduğu (dilinə və yazı şəklinə dəyişiklik etmədən) kimi verirəm.
God.
Water, life-giving, life-taking, all powerful, slow-working, crashing wave, swift.
Water, gentle rain, divided sea, calmed storm, mist.
Water, ever-present outside us, inside us, between us, below us, above us, form giving.
Water, reflecting back faces sometimes, other times deeply clear, clear, open to deep
vision.
Water, colorless, yet colored with all colors, radiant, translucent, liquid.
Water, liquid, life, liquid, time, liquid.
Water, gentle enough to bathe the skin, conform to every shape of the body,
warm embracing, we begin life in womb water.
Water, chaos, creation, rivers of life flowing from Zion.
Water, cleansing, baptism, reclaiming, kingdom kinship, anointing.
Water, tears.
Water.
God.
Isn’t even a glass of water a sacrament?
No comments:
Post a Comment